Botan ji
aliyê xwe yê dewlemendiya sererdî û binerdî ve gelek dewlemend e. Ger
astegkirinên desthilatdar û şer tune be mirov dikare tenê bi berhemên erdnigariya
wê xwe bide xwedîkirin. Jixwe demên berê êl û eşîran(civaka wê ji van pêk
dihat) bi vî awayî jiyana xwe didomandin. Lê mixabin bi polîtikayên valakirina
gundan û kûvîçêrîn qedexekirinê, malbat mehkumî cerdevanî, di sazîyên
desthilatdariyê de mîna xulaman xebatkariyê bûn. Yên radestî vê mehkumiyetê nebûn,
xwe bêminetî desthilatdaran dîtin. Karê bi ser pişta xwe an jî bi hêstiran qaçaxiya
cixareyan û komirê kirin. Lê sed heyf û
mixabin bedelên van herdu karên bêminetiyê jî giran bûn. Gelek mirovên heremê
hatin girtin û hatin kuştin(Roboskê û gelek kesên mayîn bin komirê de mînakin).
Keda Rê Û Riya Mirinê
Herî dawî li
kanên komirê yên Gundikê Melî(BALVEREN) sê kesan di kanên komirê de jiyana xwe
ji dest da. Di nav wan kesan de Hecî Evdirrehman/Abdurrahman TUNÇ(43 salî, babê
pênc zarokan) û û birayê wî Emer/Ömer TUNÇ(babê sê zarokan, 37 salî) birayên
Ehmed TUNÇê di sala 2009 ê mayî bin kanên komirê ve bû. Piştî wendakirina birê
xwe, barê ser pişta wan giratir birbû. Mecbûr bûn ku li hevjîn û zarokên birayê
xwe Ehmed jî binêrin. Hecî Evdirrehman di emreke nemezin de çûbû hecê û emrê
xwe bi rûkeniyeke mirovan dilxweş bike û alîkariya wan bike derbas dikir. Ji bo
aboriya xwe jî diçû karê komirê.
Birayê wan
Evdillah(Abdullah TUNÇ) serdema hilbijartinê ya borî ji bo hevşaredariya
Bajarok hatibû bijartin. Piştî hilbijartinê, barê wan hîn giratir birbû. Ji ber
ku êdî mêvan dihatin û diçûn. Diviya her tim yek li ber xizmeta mêvanan ba.
Emer ev peyvir girtîbû ser milên xwe, êdî nedikarî tu karekê jî ji xwe û debara
zarokên xwe re bikira. Tenê dikarî kar û barê malê sererast bike. Birayê wî yê
hevşaredar hate girtin û li şûna wî kayyûm hate cihkirin. Jixwe armanc jî ev bû,
di rûniştina dadgeriyê ya yekemîn de hate berdan. Piştî vê bûyerê barê Emer jî
hinekê sivik bû û dîsa çû ser karê xwe yê karkeriya komirê.
Îdrîsê Hecî
Aqûb/îdrîs İNAL(39 Salî, babê sê zarokan) jî gundiya wan û ciranê wan ê kar bû.
Zilameke tunê bû, ji malbata xwe cuda birbû. Dayînxwendina zarokan û barê
debara malbatê giran bû. Demekê karê qaçaxiya cixareyan kir, dema ew jî hate
qutkirin, dîsa dest bi pişeya xwe ya ewil, karkeriya komirê kir.
Piştî şeş
kesên di kanên komira binya Şirnex de jiyana xwe ji dest dayî û 19 kargerên
xwedanê kanan ji ber sedemên siyasî hatin binçavkirin, deriyê karkerên komirê yên
debarê jî hatin girtin. Bi awayeke fermî karê komirê hate qedexekirin. Her
çiqas karker li bendê bûn, piştî hineke sererastkirinên fermî dê kanên wan ên
komirê vebe jî, nehatin vekirin. Lewma hêviyên xwe ji vekirina wan danîn. Bi vê
hişmendiyê millet xwe dan hev û çûn amûrên xwe yên kar ji kanên komirê derxînin.
Hecî
Evdirehman birayê xwe Emer berdide bîra komirê ya ji sed metreyi kûrtir de, da
tiştan bi werîsê asansorê ve bike û rêke jor. Piştî Emer çû jêr, demeke dirêj
aşareke ji Emer ne hat, Evdirehman ban dike wî bes deng jê der nayê. Evdirehman
ban dike karkereke cîran, were min ber de xwarê, dengê Emerê bira nayê, ka bê
çima bersiva min nade. Karkerê ciran Emerê Hesenê Melî tê ser asansorê û Birayê
mezin jî berdide xwarê. Piştî demekê deng ji wî jî nayê. Karkerê ciran hewar
dike karkerên cîran û hemû kom dibin. Ciwanekê rêdikin xwarê. Karkerê ciwan
diçe heya nîvê rê û aşarê dide ku wî bikêşin. Dema wî dertînin dibînin ku ciwan
nîvmiriye. İdrîsê Hecî Aqûb dibêje ev ji ber gazê wisa hatine, min berdin jêr,
ez ê biçim wan derxînim. Her çiqas dibêjin na jî, ew xwe bi werîsî ve girê dide
û dibêje min berdinbinê bîrê. Bivênevê wî jî berdidin. Piştî demekê aşara kêşana
jor dide. Hevalên wî yê li ser devê bîrê bi kêfxweşî û çoşî wî dikêşin.
Derdikeve bes keseke xwe re neaniye. Ji hevalên xwe re dibêje, li jêr gaza
metan heye, Emer û Evdirehman ser hişê xwe çûne û ketine binê cirnê ji bo da ku
ava di kanê de li wir kom bibe. Min vê carê berdin ez ê vê carê xwe bigihêjînim
wan û yek û yek derxînim. Hevalên wî dîsa berdidin xwar, bes şîreta qet werîsî
ji xwe veneke lê dikin. Piştî demeke dirêj ban dikin İdrîs jî dengê wî nayê.
Werîsî dikêşin dibînin ku weris ji navtenga wî vebûye. Heya wê demê hêzên
dewletê tên û êdî nahêlin kes bikeve nava bîra mirinê…
Ev bûyer û
bi dehan bûyerên weke vê di çapemeniyê de bihayê nûçeyekê ne. Kes nizanin bê ka
çi agir ketiye nava wan malbatan. Kesên rayedar an jî yên dikarin ji bo vê
rewşa malbat û heremê tiştekê bikin, ker, kor û lal in. Erdnigariya 3 bajarên mîna
Şirnex û navçeyên wê dikarin xwe ser xwedan bikin, ji ber rewşên siyasî bûye bîrên
mirinê û riyên bazirganiya mirinê. Dizanim ev nivîs jî dê weke gelek tiştên din
li ber bayên demê bikeve, lê di kesayeta hersê şehîdên debareke bi rûmet de, bîranîna
hemû kesên jiyana xwe di vê riya ji dest dayîn, deynê stûyê me ye. Ronahiya
Yezdan ji nava tirba we kêm nebe û sebrê bide malbatên we…
05/12/2017
War BOTAN
Rojek Ji Jîyana Karkerên Komirê.(Bi Dîmen Temaşe Bikin)
No comments:
Post a Comment
Rexneyên ji dil, nîşaneyên heskirinê ne...