REXNE Û RÊXNE

Rexne, ji bo kêmasîyeke bê sererastkirin bi şêwaz û rêbazên çêker ramanên xwe bilêvkirin e.Rêxne: Ji bo tişteke piraniya wê baş bes hineke kêmasiyên wê yên biçûk heyîn, wekî tu başiya wî kar û kiryarî neyî, ji roxandinê re piştlêvkirina gû û paşê ji devê xwe rijandina rêxê ye.

Cudahiya di navbera wan herdu têgehan de qasî şewqeya “^” li serê tîpa “e” yê ye!

Di her heyama pêngaveke hêvîbar a kes û tevgerên Kurd de, ji bilî dijminên Kurdan, hinek Kurd xwe didirînin û diçirînin. Gotineke pîrên Botanê wiha ye “Bet hêk dike, birî li qona qazê dibe”. Helbet rexne mafeke sereke û gelek girîng e. Ger rexne nebe dê xwe dûbarekirin pêş bikeve. Lewra gotina “ger kêmasî nebe, wê demê kêmasî hehe” di dîrokê de hîn tê dûbarekirin. Lê rêxnekirin ne hewce ye. Rêxnekirin karê dijber û dijminan e.

Dema kesek an jî komeke, bi hemû encamên neçê li ber çavên xwe girtinê re, ji bo kurdayetî karekê bike (em hemû dizanin bedelên karên herî ji rêzê û zagonî jî giran tên dayîn li vir) hinek kes û kom wan dikin armanc û tişteke namîne ku nekin û nebêjin ji bi wan. Carinan tiştên nabêjin dijminên xwe dibêjin birayên! xwe.

Li hember her cûre êrîşên dersinc û mirovî yên dijminatiya wan dike, bêdeng û lal dimînin. Heç wekî birayên wan her tişt ji wan standî û hemû maf û destkeftiyên wan ji destên wan girtî.

Bi xwe xwedî angaştên herî bilind ê bedelxwaz in. Piraniya wan alîgirên hêz û partiyên berî 40 salan in. Civaka Kurdên Bakûr bi gotinên, peyrev û nezan, çavkor û pûtperestî tewanbar dikin. Rojek ji rojan nabêjin, gelo çima ev civak li pey me nayê, çima baweriya xwe bi me nayînin?! Gelo kêmasiya me çi ye?! Ev kes ne berê û ne jî niha û qasî xûya dike dê demên pêş de jî tu carî piştgiriya kes û komên ew wan RÊXNE dikin, nekin. Ji dijberan dijbertir, dijminan dijmintir in. Di têkiliyên xwe de, dijmênên xwe re rûdinin û “efendîm efendîm” dibêjin lê bi birayên xwe rûnanin jî! Erê ez jî ji her tiştî neqaneh im û gelek caran bi tundî jî rexneyan dikim. Lê ne rexneyên kenê dijminan li me bînin!

Helbet mebesta min a vê nivîsê ne şîret an jî hineke kes rêxnekirin e lê kesera dilê min û hêviyên min ji weke her kurdekê yekîtiya netewi ye. Dema ez van kes û tiştên dikin dibînim, hêrs dibim û ji kerba dest bi nivîs û helbestan dikim. Ev nivîs û helbesteke jî encama vê kerba min a kezebşewitîna min e. Mixabin

Kerê Ker

Dijminê te bi ol kar kir

Barê xwe li pişta te kir

Felemor li serê te kir

Ala xwe bi te bilind kir

Te hiş li xwe tarî kir

Wekî keran xebat kir

Xulamîya bavkuştî kir

Rastîya xwe wenda kir

Erîşî li xwîna xwe kir

Çanda xwe ji bîr kir

Ziman jî wenda kir

Xwelî li serê xwe kir

Kerê guhdirêj, bêhişê har

Pişta xwe bes bide ber bar

Nabîni van belegaz û hejar

Bes birijîne jehrîyê mar

Siwar be ser hespê xwe

Bikeve kêleka gelê xwe

Bibe rihstînê dijminê xwe

Bi rûmet rake serê xwe

Ne dijmin im li ol û bîrdozî

Bo ehmeqîyê dikim gazî

Edî naçe xwar ev xwezî

Bes dikarim binalim dizî

Were fêmke rastîya War

Ji kul û xeman mejî xwar

Dil peritî bo welat û war

Êdî fêmke hey kerê har

War BOTAN

10.04.2023/Serhed