Ez nexweşim zeriyê,
Min dûr neke ji nêrînên xwe
Bide min destûrê,
Da kû bêm tewafa eniya te
Serê min deyne li ser çokên xwe
Û giyane bide min,
Ji wan lêvên xwe yên hinarî
Ji bo min biheşta baqî her ew e
Nemaze serê min li ser çokê
Û min binêrin çavên nêrgizî
Demê ez ketim xewa şêrîn
Destên xwe hêdî hêdî,
Li ser serê min rake û derî rade li ber xewnan
Sînga min bike cohnî yê kilên çavên xwe
Paşê bila min bikujin tîr awirên te ey xifşe xezalê
Lê tu bi xwedêkî/ez têhnî me
Tu avê bidî min /ji wan cote lêvên şekirî
Wextê vexum ji wan lêvan şerbetê
Êdî naxazim vexum ava heyatê...
Robar BÊVAR
No comments:
Post a Comment
Rexneyên ji dil, nîşaneyên heskirinê ne...