HEVAL !
Min êşên xwe li ser maseyan kirin meze-pêxwarin
Bi dileke şewat min cixare pêça
Ya di şewitî ne cixare, kezebên
min bû
Dibe ku ji ber edeba We daye min
Min şarab jî venexwar
Lewma min nekarî sexweş jî
bibim
Min Guhdarî strana te jê hesdikir
kir
Kela dil kela kela kela lê ne fûra
Bû kevireke yê dilşkênandinê
Hinekê jî şerm dikim,
Ez nebûm şopdarê te,
Raste min sonda mezin nexwar
Lê min bi te re gelek nan xwar
Ava jiyana tejî ked vexwar
Lewma xwe deyndar dibînim
Îro li ser vî maseyî
jar,
Dil har, stû xwar, bêwar
Min keda xwe kire pêxwarina maseyê
xeman
Lê te, te keda xwe kir welat, jîn
Ez ji min kirim aciz, şermûke û xeyidî
Nav hebûna te ya bêdawî
de tune bûm
Misqal misqal heliyam
Çînî bi çînî belav dibe goştê
laşê min
Saxe nanê miriyan dixwim HEVAL
Saxê nanê miriyan...
War BOTAN
27-10-2016
No comments:
Post a Comment
Rexneyên ji dil, nîşaneyên heskirinê ne...