BİZİM ZAMANIMIZ…

Senle tanımadığımız bir şehirde

Umrumuzda olmayan bir zamanda

Tesadüfen karşılaşsam, inanmazsam

Elim ayağıma dolansa, şaşsam,

Beni ben eden sarılmanla uyansam ve sıkıca sarılsam

Yeni bir mevsim yaratsak, isimsiz, anlamlı, bitmeyen

Yazda gelen kış gibi, zamansız

Kimsenin haberi olmadan bu mevsimden, isimsiz

Aykırılığından, zamansızlığından ve güzelliğinden…

Sonra şehrin köhne fahişeliği ve faşistliğine aldırmadan,

Sadece şehirde biz varmışçasına, kaybolsak

Ve şehri yeniden anlamlandırsak, yeniden kursak

Her bir adımında yeniden yeniden…

Ne gerideki kahırlar nede gelecek kaygısı…

Ne gidenlerin bıraktığı hüzün, yahut kimlerin geleceği merakı

Gideceğinin kaygısından uzak…

Yaz ve kış, ateşle su, sen ve ben olsak

Sorumsuz, sorunsuz ve akılsız…

Bir kelebeğin kalan ömrüne aşkla sarılışı gibi,

Zamanı didik didik etsek,

Zamanı soysak, çırılçıplak etsek, gizi sırrı olmayan,

Yani biz yaratsak zamanı…

Sadece duygunun hüküm sürdüğü bir kraliyet

Fermanı veren gözler ve konuşmadan,

Sadece susarak, ruhumuzda Tornadolar koparken

Keşfedilen her kuytulukta,

Ruhlarımız seller yaratsa, katsa önüne bizden olmayanı,

Sonra da selden kalan temiz sahnede,

Bir çingene güzelliği ve kıvraklığında serden geçseK…

War BOTAN

19.04.2017/Erzurum